θείλος

θεῑλος, ό (Α)

η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού ξηραίνω, η ξήρανση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. θείλος προέκυψε από το συνθ. θειλό-πεδον «κατ' απόσπασιν» (πρβλ. κοντός < κοντο-μάχος, αψύς < αψί-θυμος)].